Han Meijeren, een vitale en dynamische senior
Hij is een vitale en dynamische senior en met zijn bijna 90 jaren op de teller is hij de oudste wedstrijdspeler binnen onze vereniging. Deze krasse knar is nog wekelijks te vinden bij de seniorencompetitie, speelt mee met de twee-banenwedstrijden uit de Mixed Friday-serie, weet intens te genieten van een uitdagende cross-country, of de Gerard de Vries Trofee en gaat niet zelden met een dorstlessende prijs naar huis. Hij begon ooit als kapelaan in een Zeeuwsche plattelandsparochie. Intussen kan hij terugzien op een respectabele carrière waarvoor hij wellicht vaker moest verhuizen dan hem lief was.
Met bijna 90 op de teller oudste wedstrijdspeler van de club
TEKST HANS DE JONGH | FOTO’S FAMILIE ARCHIEF
Han Meijeren wordt op 2 februari 1934 in Middelburg geboren in een rooms-katholiek gezin met drie kinderen waar vader een dameskapsalon bestiert en moeder brailleles geeft. Als de oorlog voorbij is en de Meijertjes de zaken weer op de rails hebben, komt voor zoon Han het moment waarop hij moet kiezen wat hij gaat doen.
Han besluit naar het seminairie in het Brabantse Hoeven te gaan. Hij wordt daar in 1963 tot priester gewijd en vertrekt vervolgens naar Zeeuws-Vlaanderen. In Kwadendamme, een dorp met enkele honderden inwoners dat ingeklemd ligt in een aantrekkelijk landschappelijk gebied, begroet Han zijn eerste kerkelijke gemeente als kapelaan.
De twijfels over het geloof slaan bij Han echter al snel toe. Dogma’s die als onbetwistbaar worden beschouwd, roepen plotseling veel vragen op. “Je gaat dan overal aan twijfelen”, memoreert hij na zoveel jaren die moeilijke, ingewikkelde periode in zijn leven. De filosofische kant van het geloof blijkt hem meer aan te spreken dan de theologische en Han besluit om met instemming van de bisschop op bezinningsverlof te gaan in Amsterdam.
In 's lands hoofdstad leert hij zijn huidige vrouw Lia kennen. Hij besluit om de bisschop om ontheffing van zijn religieuze verplichtingen te vragen, trouwt in 1969 en gaat, met instemming van datzelfde bisdom, aan de slag als geestelijk begeleider op een rooms-katholieke school in het Brabantse Dongen. Na een paar jaar verkast het jonge gezinnetje naar Bussum waar Han filosofie aan de hoogste klassen van een middelbare school gaat doceren.
Rap tempo
De vele functies die hij in het onderwijs bekleedde volgden elkaar in rap tempo op en het aantal malen dat moest worden verhuisd zijn bijkans niet meer op de vingers van twee handen te tellen. Han verkast naar Rotterdam na eerst met succes naar een aantrekkelijke functie bij het Algemeen Pedagogisch Centrum te hebben gesolliciteerd. Het was het jaar waarop onderwijsminister Jos van Kemenade de middenschool introduceert en Han een brugklasproject in de Maasstad omarmt.
In Franeker begeleidt hij vervolgens een fusieproject, hij raakt verzeild in Leeuwarden, Nijkerk, Soest en Eemnes en is ook nog voorzitter van een ondernemingsraad waar hij samenwerkt met toenmalig minister Jo Ritzen om Europese doelstellingen gerealiseerd te krijgen. Als hij in 1995 met pensioen gaat en op een advertentie wordt geattendeerd over de bouw van woningen op de toen nog kale Golfresidentie in Dronten is de toekomst van Lia en Han veilig gesteld. In 1997 koopt hij een huis aan de Golfresidentie en een jaar later trekken ze erin.
Bij dat huis was een grote tuin en vooral Lia had dat buitenleven in de appartementen die ze hadden bewoond erg gemist. Ondanks de vertrouwde relaties die ze bij voorbeeld in Eemnes hadden opgebouwd met Jan Meijerink en zangeres Corrie Brokken die in 1957 als eerste Nederlandse met het liedje Net als toen het Eurovisie Songfestival won.
“We verhuisden overigens niet alleen voor die tuin”, vertelt Han om duidelijk te maken dat zijn sportambities verder reikten dan het bridgen, tennissen, volleyballen en voetballen wat hij graag deed. Golf werd zowel voor Han als voor Lia een nieuwe uitdaging. Ze krijgen les van Mike Woltering, leren de regels nog op de ouderwetse manier en halen beiden hun golfvaardigheidsbewijs.
Han is geen fanatiek golfer, wel gedreven. Als bijna 90-jarige tovert hij nog vaak mooie drives van zo’n 150 meter uit de hoge hoed die kaarsrecht richting green gaan. Hij start elke ochtend met een intensief gymnastiekprogramma en heeft er geen dag spijt van gehad dat Lia en hij zo’n kwart eeuw geleden voor de Golfresidentie kozen. “Daar lag onze toekomst”, lacht Han.
