Oliebollengolf

Ooit belde een goede vriend van mij op met de vraag of ik gratis wilde golfen op de Haarlemmermeersche. Nu is dat een fijne baan en dat laat ik mij niet ontzeggen. Er waren enkele businessleden die nog wat greenfees over hadden en die moesten voor 1 januari worden opgemaakt. Die dag, ongeveer 10 jaar geleden, stonden wij op 29 december op de golfbaan. Een flauw zonnetje, maar rond de 10 graden. Ik had oliebollen meegenomen en zo gingen wij heerlijk rond. Een goede stamppot toe en een mooie gewoonte was geboren. Elk jaar spelen wij ‘oliebollen’ golf in de laatste week van december. Maar het gerucht ging snel rond dat dat best wel gezellig en leuk was en dus groeide het groepje van acht in den beginne snel naar een man of 20. Van de general-manager van de Keukenhof tot een tuinman en van de commissaris van de koning van Noord-Holland tot een journalist. Er was van alles wat en dat maakte het zo leuk. Al gauw kwamen er ideeën op om vaker te gaan spelen. En langzaam maar zeker groeide het illustere gezelschap uit tot zo’n 40 leden die het nu heeft. Ongeveer zes keer per jaar spelen de ‘oliebollen’ op diverse banen in binnen- en buitenland, maar altijd rond 29 december op de Haarlemmermeersche. Toen ik hier kwam wonen heb ik uiteraard meteen voorgesteld om een van de evenementen hier te laten plaatsvinden en inderdaad vorig jaar kwamen we voor het eerst bij elkaar hier op de GRD. Een mooi prijsje maken en er komt weer wat geld in het laadje. Het mes snijdt aan 2 kanten. De ongeveer 20 deelnemers komen golfen, eten en drinken op een doordeweekse dag, hebben plezier en de baan en clubhuis vangen een leuk extraatje van zo’n 1600 euro. Kortgeleden waren we op de GRD voor de tweede keer. Ik heb meteen vooraf een soort van enquête gedaan om te weten hoe vaak onze leden boven de 40 punten scoren. Dit omdat we nu op een heel speciale baan spelen waar regelmatig 47 en soms zelfs 49 punten worden gehaald. Lachend klonk het antwoord negatief. Heel zelden lukte het iemand om 40 of meer punten te halen. Ik was benieuwd omdat ik naar aanleiding van mijn vorige column een paar reacties kreeg dat het normaal is dat hier hoog gescoord wordt en dat het niets te maken heeft met een te hoge handicap of een heel klein beetje vals spelen, of in ieder geval niet helemaal goed kunnen tellen. Maar de winnaar kwam binnen met een grote lach. Wat een fijne baan en ik was goed op tik, zo liet hij weten. Benieuwd als ik was naar zijn score bleek dat het toch ook maar een gewoon mens was want zijn topdag leverde het voor hem zelden gehaalde puntenaantal van 39 op. Nummer 2 strandde op 35. Maar het belangrijkste is toch dat de ‘oliebollen’ met een lachend gezicht naar huis gingen want een bollenboer had voor iedereen een mooi pakket bloembollen meegenomen en mijn vrouw had petjes gesponsord. Dus zal dit fraaie gezelschap ook volgend jaar weer te bewonderen zijn op onze mooie baan die goede kritieken kreeg. Overigens net als de ontvangst in ons clubhuis. Misschien volgend jaar wel een nieuw record qua punten. Eerst maar terug naar de bron op 29 december. De Haarlemmermeersche waar de ‘oliebollen’ ooit begonnen.