‘Het geluid als je de bal goed raakt, is zo fijn’
Monique was vele jaren een actieve golfster op onze club. Daar kwam een einde aan toen ze kinderen kreeg. Twee stuks. Inmiddels zijn die zo groot dat ze haar oude hobby weer heeft opgepakt. Sinds twee jaar is ze weer regelmatig in de baan te vinden.
DOOR MAARTJE BERTELINK Door toen nog haar vriend Sander is ze met golfen begonnen. “We studeerden allebei in Groningen en daar hebben we elkaar leren kennen. Hij golfde toen al een beetje en ik ben een keer meegegaan en van het een kwam het ander. Na zijn studie ging Sander in Tilburg werken en we verhuisden naar Dronten. Zo hebben we de rij-afstand gehalveerd want ik moest nog afstuderen. De golfbaan hier was op dat moment nog in aanleg. Sander is gelijk lid geworden en ik ben toen pas echt met golfen begonnen door lessen te nemen. Mijn vader en schoonvader deden ook mee. Aan die tijd bewaar ik hele goede herinneringen, want na ons GVB deden we ook gezamenlijk mee aan wedstrijden.”
Onbevangen Monique stopte in 2002 met golfen omdat ze zwanger was van haar dochter Tess. Daarna werd Floris geboren. Het gezin verhuisde twee jaar geleden van De Gilden in Dronten naar de Golfresidentie en Monique haalde – na achttien jaar geen club te hebben aangeraakt – haar golfsetje weer tevoorschijn. “Ik ging zo blij als een lammetje de baan in. En het ging eigenlijk best goed. Misschien omdat ik heel onbevangen was. Ik was ook niet eerst op de drivingrange geweest om wat te oefenen, maar hup gewoon gegaan. Nee, ik speel nu niet meer met mijn oude setje. Ik heb nieuwe ijzers aangeschaft. En dat kwam eigenlijk omdat één van mijn clubs brak. Mijn bal lag tegen een boom aan en ik dacht een klein tikkie te geven, maar dat viel iets harder uit en het was gedaan met die club.”
Extra cadeautje Het golfen gaat Monique weer goed af. Regelmatig weet ze haar handicap te verlagen. “Laatst deed ik mee aan de inloop op woensdag, speelde de tweede negen en haalde 23 punten. Als het zo briljant gaat, geeft dat zo’n fantastisch gevoel. Het geluid als je de bal goed raakt, is zo fijn. Dat is eigenlijk waarvoor ik het doe. En het buiten zijn en het bewegen.” Toch is het gezin niet om het golfen op het park komen wonen. Na lang zoeken vonden ze de voor hen ideale woning in de Herfst. “Het is heel bijzonder om hier te wonen. Het voelt als vakantie en dat had ik niet verwacht. Als ik na mijn werk het park op rijd, laat ik alles achter me. Iedere keer weer. Dat we hier kunnen golfen wanneer we maar willen, is een extra cadeautje”.
Monique werkt bij het Almere College Locatie Het Perron. Ze geeft les aan kader- en basisleerlingen, mag meedenken in de ontwikkeling van onderwijs, is coördinator gepersonaliseerd onderwijs en ook nog decaan. Dat haar ziel en zaligheid in dit werk liggen wordt duidelijk uit haar bevlogen verhaal.
‘Ik ging zo blij als een lammetje de baan in’
Zijn er verschillen in de club tussen toen en nu? “Ik was toen een stuk jonger en dan sta je anders in het leven. Dat maakt voor mij eigenlijk het grootste verschil. Toen had ik plezier en nu weer. De sfeer in het oude clubhuis was anders dan in het huidige. Maar dat is prima. En je bent er zelf bij om het plezierig te hebben. Ik vind het ook fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Daarom doe ik ook regelmatig mee aan wedstrijden. Nieuwe mensen ontmoeten en tegelijk je hobby beoefenen, dat is superleuk.”