Penningmeester Kees Broek:
‘We zijn zuinig op onze centen’
TEKST EN FOTO’S MAARTJE BERTELINK Kees Broek is ruim een jaar penningmeester van de golfclub. Toen hij startte, woonde hij met zijn vrouw net een jaar op de Golfresidentie. Dat hij zich hiervoor kandidaat stelde was voor hem een logische stap. "Als je hier woont, ben je onderdeel van een woongemeenschap van 450 woningen. Ik vind het normaal dat je dan ook wat gaat doen voor die gemeenschap. Dan ben je betrokken en weet je wat er gebeurt. Ik kom uit de financiële hoek, dus toen er een penningmeester werd gevraagd, heb ik direct die stap gezet".
Kees Broek maakt duidelijk dat het concept van ons golfpark wonen, golfen en recreëren is. Hij zegt al een aantal keren te hebben ervaren dat bewoners wonen en recreëren prima vinden, maar dat die golfbaan voor hen niet zo hoeft. Dat begrijpt hij niet. "Daar kies je toch voor als je hier een huis koopt? Er is wel een tendens dat de woningen, die nu te koop staan, gekocht worden door golfers. Maar het aantal parkleden blijft eigenlijk gelijk. Het lijkt erop, dat dit komt door de vergrijzing van onze leden."
Finke omzet
"Financieel staat de golfclub er prima voor", meldt Kees. "We zijn zuinig op onze centen. Jaarlijks komt er aan contributie - die 85 euro per persoon - 54.000 euro binnen. Door de coronacrisis konden er dit jaar minder activiteiten worden georganiseerd en hebben we dus minder aan onze sponsoren kunnen factureren. We zijn met hen in gesprek gegaan. In de meeste gevallen zijn we uitgekomen op éénderde van het afgesproken bedrag. Naast de investeringen, dit jaar hebben we drie nieuwe buggy's aangeschaft, is de grootste uitgave de jaarlijkse bijdrage van 5.500 euro aan het clubhuis. Dat lijkt op zich weinig, maar onze leden genereren daar wel een flinke omzet. Op zich willen we best meer aan het clubhuis gaan bijdragen als de operationele kosten dat nodig maken, maar dan wel op basis van een gedegen calculatie en onderbouwing van die kosten. Die hebben we gevraagd, maar die hebben we tot op heden ondanks ons verzoek daartoe niet ontvangen. Verder zijn er de kosten voor het automatiseringssysteem en de organisatiekosten van commissies. Op zich moeten de wedstrijdcommissies selfsupporting zijn door inschrijfgeld en sponsoring, maar ze maken meer onkosten om hun werk te kunnen doen."
Zelfde doel
Het bestuur wil nu zo snel mogelijk een loods neerzetten bij het clubhuis voor buggy's en lockers. "We hebben tekeningen en een offerte in huis", vertelt Kees, "maar of we volgend jaar het lint kunnen doorknippen is nog maar de vraag. Er lag een afspraak dat de kosten voor het bouwrijp maken van de grond en het aanleggen van de infrastructuur door de VvE betaald zouden worden. Maar zoals op de Algemene Ledenvergadering aan de orde is geweest, heeft de VvE dit bedrag uit haar begroting geschrapt." Over de samenwerking met de VvE is Kees Broek duidelijk niet te spreken. "Die samenwerking is onontbeerlijk. Voor de VvE is golfen kennelijk een bijproduct. We zouden op basis van gelijkwaardigheid moeten kunnen samenwerken, maar dat is helaas niet het geval. Het overleg met de VvE mocht alleen maar informeel, zonder agenda en verslag. Op die manier kun je geen afspraken maken en daarom hebben wij een brief aan het VvE-bestuur gestuurd met onze eisen en wensen om tot een constructief overleg te komen. Ons doel is hetzelfde, een mooi park waar we kunnen wonen."
Mensen bij elkaar
Kees is dan wel penningmeester, maar ziet het bestuurslidmaatschap als zijn belangrijkste taak. "Ik vind het belangrijk de club levendig te houden, een vereniging waar iedereen zich welkom voelt en binnen een bepaalde bandbreedte zijn of haar ding kan doen. Uiteindelijk ben je als bestuur een gereedschap om mensen bij elkaar te brengen. Dat vind ik leuk om te doen en ik zie dat ook als de belangrijkste taak van het bestuur”. “We hebben onderling vrijwel iedere dag contact om over verschillende activiteiten rondom het golfen te overleggen. Hoe kunnen we participeren in de golfschool van de OGD, hoe kunnen we de oudere golfer helpen om te kunnen blijven golfen, hoe kunnen we de jeugd erbij trekken, wat overigens een moeilijk punt blijft, enzovoorts.
We hebben nu 180 buitenleden, maar dat zouden er veel meer kunnen zijn. Ik vind dat we daarin tekortschieten. Ik constateer, dat sommige mensen buitenleden niet als leden maar als gasten beschouwen. Heel, heel jammer. De gedachte: we zijn een besloten baan suddert nog steeds door, terwijl we dat al lang niet meer zijn. Kortom: we zijn niet gastvrij genoeg. En dat zien we terug in een tegenvallende aanwas van nieuwe leden.”
Een tekening van de nieuw voorgestelde loods voor lockers en buggy's.